Dan staat er in de hof de boom van de kennis.

En de mens en zijn vrouw eten van de boom van de kennis. Wat is nu het probleem bij die boom van de kennis van goed en kwaad. Het punt is hier, dat er vermenging is opgetreden. Bij ver­menging heb je altijd goed èn kwaad. Zodra je van die boom eet, krijg je goed èn kwaad. En dan zie je meteen het ver­schil, want God heeft ook wel kennis van goed en kwaad, alleen, Hij staat er boven. God kent het van een afstand. Maar als je kennis van goed en kwaad door elkaar hebt, dan zit je steeds in dat mengsel. Dan heb je steeds het goede en het kwade tegelijk, of soms door el­kaar, of soms naast elkaar. Dus de vrucht van die boom is de kennis van goed en kwaad. Die vrucht is geen appel en ook niet de een of andere andere vrucht die ver­krijgbaar is. Het is de vrucht van de kennis. Maar, het is ver­mengde kennis, en dat is dan ook meteen de problematiek. Als je nu maar de zuivere kennis had, was er niets aan de hand, dat zou mooi geweest zijn.

De boom des levens is de Torah, dat is het Woord van God. Hoe vaak zie je niet, dat bepaalde dingen goed lijken, maar toch kwaad uitwer­ken. De be­doeling is dan wellicht wel heel goed, maar… De atoomenergie zal op zich best een goede uitvinding zijn, maar je ziet de kwalijke gevolgen. Je kunt er heel positieve en heel negatieve dingen mee doen. Ook bij de medische wetenschap zie je die positieve en nega­tieve kan­­­ten, zo­als de problematiek rond transplantaties en euthanasie. H­oe moet je be­slissen als je twee appara­ten hebt voor vier patiënten. De boekdrukkunst is een stap naar de hemel en een stap naar de hel. En ook voor de TV kun je iets dergelijks in­vullen. Waar de kennis toeneemt, nemen ook de vragen en de proble­men toe. En de mens krijgt op de duur zoveel kennis, dat hij de grenzen daar­van niet meer kan beheersen. Vandaar dat er ook wel heden­daagse den­kers geweest zijn, die zeiden: de boom van kennis dat is bij­voor­beeld de atoom-techniek. Dat is de wetenschap die op een ge­geven ogen­­blik haar eigen grenzen niet kan vinden en tegelijk haar ei­­gen gren­zen overschrijdt en tege­lijk ook weer op grenzen stuit. In een bepaalde zin gebeurt er in Genesis 3 ook nog iets anders. Je kunt dit hoofdstuk lezen als het verhaal van de pijn. De pijn van de mens die zijn grenzen niet kan erkennen. De mens die als God wil zijn. Dan heb je Genesis 3. En in Genesis 4 zie je de mens die zonder broeder wil zijn.

Genesis 3 – je kunt worden als God.

Genesis 4 – Kaïn, je kunt ook zonder broeder.

Nee, dat kan dus niet, dat dacht je alleen maar. Kaïn dacht dat hij geen broe­der nodig had, dat hij het Konink­rijk alleen wel kon maken. Kaïn dacht dat hij wel kon wonen op een eiland, dat hij kon zijn als een rots. Maar een rots heeft geen tranen en een eiland huilt niet. En dan moet Kaïn op het eind toch wel huilen, huilen om een broe­der, waar die nooit om gevraagd had.

Genesis 3 – de mens die eigen baas wil zijn, eigen meester, niemands knecht. En toch, en dat is ook weer het dubbele, in Genesis 3 zit ook het ver­haal van een uittocht. Je kunt het ook zo lezen: Het paradijs is de moederschoot. En op een gege­ven moment gaat de mens ùit die moederschoot, ùit dat para­dijs. En dat gebeurt om los te komen van het kind-stadium, om los te komen uit de na­tuur, om los te komen van ‘bloed en bodem’. In het begin is de mens nog helemaal ingebed. En in Genesis 3 zie je, dat de mens helemaal loskomt van de natuur, van bloed en bodem, en op weg gaat naar een volgend stadium van mens-zijn. De ogen worden geopend. De banden worden doorgesneden en dan begint de geschie­de­nis. Maar dan begint ook tegelijk de vervreemding. De mens wordt wakker, hij kijkt om zich heen en denkt: wat is dit voor een we­reld? Wakker worden en de wereld ingaan. Net zoals een kind eerst hele­maal leeft in de veilige be­schermde omgeving, en dan op een gegeven moment zelfstandig wordt. Hier zien we dus, dat kennis altijd iets heeft van twee kan­ten. Wat doe je met die kennis en wat doet die kennis met jou! Kun je die ken­nis hanteren, of blijkt die kennis op een gegeven moment jou de baas te wor­den.

Dit artikel is gepost op 17-03-2011 om 19:31 en is opgeslagen onder Studies van Dr. K.D. Goverts. U kunt de reakties volgen via de RSS 2.0 feed. U kunt een reaktie achterlaten, of trackback naar uw eigen website.