Kennis van goed en kwaad
17-03-2011 door Dr. K.D. GovertsDan staat er in de hof de boom van de kennis.
En de mens en zijn vrouw eten van de boom van de kennis. Wat is nu het probleem bij die boom van de kennis van goed en kwaad. Het punt is hier, dat er vermenging is opgetreden. Bij vermenging heb je altijd goed èn kwaad. Zodra je van die boom eet, krijg je goed èn kwaad. En dan zie je meteen het verschil, want God heeft ook wel kennis van goed en kwaad, alleen, Hij staat er boven. God kent het van een afstand. Maar als je kennis van goed en kwaad door elkaar hebt, dan zit je steeds in dat mengsel. Dan heb je steeds het goede en het kwade tegelijk, of soms door elkaar, of soms naast elkaar. Dus de vrucht van die boom is de kennis van goed en kwaad. Die vrucht is geen appel en ook niet de een of andere andere vrucht die verkrijgbaar is. Het is de vrucht van de kennis. Maar, het is vermengde kennis, en dat is dan ook meteen de problematiek. Als je nu maar de zuivere kennis had, was er niets aan de hand, dat zou mooi geweest zijn.
De boom des levens is de Torah, dat is het Woord van God. Hoe vaak zie je niet, dat bepaalde dingen goed lijken, maar toch kwaad uitwerken. De bedoeling is dan wellicht wel heel goed, maar… De atoomenergie zal op zich best een goede uitvinding zijn, maar je ziet de kwalijke gevolgen. Je kunt er heel positieve en heel negatieve dingen mee doen. Ook bij de medische wetenschap zie je die positieve en negatieve kanten, zoals de problematiek rond transplantaties en euthanasie. Hoe moet je beslissen als je twee apparaten hebt voor vier patiënten. De boekdrukkunst is een stap naar de hemel en een stap naar de hel. En ook voor de TV kun je iets dergelijks invullen. Waar de kennis toeneemt, nemen ook de vragen en de problemen toe. En de mens krijgt op de duur zoveel kennis, dat hij de grenzen daarvan niet meer kan beheersen. Vandaar dat er ook wel hedendaagse denkers geweest zijn, die zeiden: de boom van kennis dat is bijvoorbeeld de atoom-techniek. Dat is de wetenschap die op een gegeven ogenblik haar eigen grenzen niet kan vinden en tegelijk haar eigen grenzen overschrijdt en tegelijk ook weer op grenzen stuit. In een bepaalde zin gebeurt er in Genesis 3 ook nog iets anders. Je kunt dit hoofdstuk lezen als het verhaal van de pijn. De pijn van de mens die zijn grenzen niet kan erkennen. De mens die als God wil zijn. Dan heb je Genesis 3. En in Genesis 4 zie je de mens die zonder broeder wil zijn.
Genesis 3 – je kunt worden als God.
Genesis 4 – Kaïn, je kunt ook zonder broeder.
Nee, dat kan dus niet, dat dacht je alleen maar. Kaïn dacht dat hij geen broeder nodig had, dat hij het Koninkrijk alleen wel kon maken. Kaïn dacht dat hij wel kon wonen op een eiland, dat hij kon zijn als een rots. Maar een rots heeft geen tranen en een eiland huilt niet. En dan moet Kaïn op het eind toch wel huilen, huilen om een broeder, waar die nooit om gevraagd had.
Genesis 3 – de mens die eigen baas wil zijn, eigen meester, niemands knecht. En toch, en dat is ook weer het dubbele, in Genesis 3 zit ook het verhaal van een uittocht. Je kunt het ook zo lezen: Het paradijs is de moederschoot. En op een gegeven moment gaat de mens ùit die moederschoot, ùit dat paradijs. En dat gebeurt om los te komen van het kind-stadium, om los te komen uit de natuur, om los te komen van ‘bloed en bodem’. In het begin is de mens nog helemaal ingebed. En in Genesis 3 zie je, dat de mens helemaal loskomt van de natuur, van bloed en bodem, en op weg gaat naar een volgend stadium van mens-zijn. De ogen worden geopend. De banden worden doorgesneden en dan begint de geschiedenis. Maar dan begint ook tegelijk de vervreemding. De mens wordt wakker, hij kijkt om zich heen en denkt: wat is dit voor een wereld? Wakker worden en de wereld ingaan. Net zoals een kind eerst helemaal leeft in de veilige beschermde omgeving, en dan op een gegeven moment zelfstandig wordt. Hier zien we dus, dat kennis altijd iets heeft van twee kanten. Wat doe je met die kennis en wat doet die kennis met jou! Kun je die kennis hanteren, of blijkt die kennis op een gegeven moment jou de baas te worden.
H.Huisman says:
23-05-2011
15:02
Gewoon van de kennisboom afblijven, toch?