Het waarachtige gesprek
27-10-2013 door Dr. K.D. GovertsVooral in de Psalmen ga je veel ontdekken over het waarachtige gesprek tussen God en mens. In feite zou je kunnen zeggen: heel de Bijbel is uitbeelding van dat gesprek; het gesprek tussen God en mens, maar ook het gesprek tussen mens en mens. “Ik roep U aan, omdat Gij, o God, mij antwoordt; neig uw oor tot mij, hoor naar mijn woord” {Ps.17:6}.
God is de God van het gesprek. Dat zie je ook in deze psalm, waar in vers 6 bijvoorbeeld wordt gesproken van roepen en antwoorden. In een andere vertaling wordt gezegd: “Ik ben het die U riep, ja God, Gij antwoordt mij”. Hier lees je dus, hoe David dat gesprek weer gevonden heeft. Dat is veel wezenlijker dan doorgaans wordt gedacht. Er zijn in diepste zin twee manieren van leven: je hebt de monologische manier van leven en de dialogische manier. Bij de monologische manier is je leven een alleenspraak. Bij de dialogische manier van leven leef je in het gesprek. Als je de Tien Woorden bekijkt, zie je, dat dat er al heel fundamenteel inzit. Ik ben de Here, uw God; daar heb je het Ik; maar daarna hoor je steeds het gij – gij zult… Je zou kunnen zeggen: de hele grondwet van het Koninkrijk der hemelen is gebouwd op dat ik en gij. Ik ben en gij zult. Dat gij zult geen... is niet zozeer een bevel, maar veelmeer een belofte-gerichte uitspraak. Het is niet zozeer: gij móet, maar gij zúlt. Dit houdt toekomstperspectieven en toezeggingen in, dat opent mogelijkheden. Het hele spreken van God is dus gericht op die Ik-gij relatie. Dan gaat de mens ook ontdekken dat hij een ik is en dat God een Gij is. Dan ga je dus leven in de dialoog. God heeft van meet af aan dat gesprek gewild.