De rabbijnen zeggen dat God bidt: ‘dat mijn genade zich mag uitbreiden over de hele aarde’. Dat is die expansie in het hart van God. Zo trekt God elke morgen zijn gebedsmantel aan en dan wordt het weer licht. Jezus had een kleed zonder naad. En die ongenaaide rok is het kleed van de hogepriester. De hogepriester mocht zijn kleed ook niet scheu­ren, want dan scheurde hij zijn ambt, zijn priesterschap. Die ongenaaide rok is het symbool van de zon. Dat kun je al vinden bij de oude Grieken, waar door Plutarchus werd gezegd: die ongenaaide rok is het gewaad van de zon. Die rok was gemaakt uit één stuk, dat is het universele licht. In dat licht kun je niet gaan knippen en naaien. Ergens wordt zo mooi gezegd: “Dat is de wereldmantel”. Dat is die mantel die heel de wereld omhult. Dan gaat God bidden, dan huilt Hij zijn tranen in de hoop dat er één is die dat oppakt. Dat er één is die zegt: Here God, mag ik met U meebid­den? Gij bad op ene berg alleen, maar met z’n tweeën bidden is ei­genlijk veel mooier. Bid maar met Mij mee, zegt God.

Dit artikel is gepost op 31-01-2013 om 19:42 en is opgeslagen onder Chassidische vertellingen. U kunt de reakties volgen via de RSS 2.0 feed. U kunt een reaktie achterlaten, of trackback naar uw eigen website.